تهویه مطبوع یا هوارسانی دلپذیر، یک نوع فناوری است که شرایط داخل را به شرایط استاندارد می رساند. مواردی مانند کیفیت دما، فشار، هوا و رطوبت جزو این شرایط است که مهندسین مکانیک طراحی آن را بر عهده دارند. سیستم تهویه مطبوع با توجه به نوع عملکرد به سه دسته سیستم تهویه مطبوع تمام آب، تمام هوا و دستگاه های آب-هوایی اشاره کرد.
سیستم تهویه مطبوع تمام آب چیست؟
سیستم تهویه مطبوع تمام آب، سیستمی است که در آن با توجه به شرایط، آب گرم یا سرد تولید و به محل توزیع می شود. آب فراهم شده، وظیفه گرمایش یا سرمایش را با استفاده از مکانیزم های گوناگون انتقال حرارت بر عهده می گیرد. تفاوت در تجهیزات تولید کننده آب سرد یا گرم و وسایل مرتبط با انتقال حرارت، سیستم های تمام آب متنوعی به بازار وارد کرده است.
سیستم های تمام آب نسبت به تمام هوا، فضای کمتری را اشغال می کنند و دیگر به کانال کشی یا دریچه تهویه نیازی ندارند. همچنین این سیستم، به دلیل اختلاف زیاد ظرفیت گرمایی و چگالی آب در مقایسه با هوا، برای برآورده ساختن یک میزان بار برودتی یا حرارتی، به میزان آب کمتری نسبت به هوا نیاز دارد.
دستگاه های به کار رفته در سیستم تهویه مطبوع تمام آب
دستگاه های به کار رفته در این سیستم، شامل موارد زیر هستند:
- چیلر سرد کننده آب
- بویلر یا دیگ گرم کننده آب
- پمپ های آب گرم و سرد
- واحدهای مستقر در ساختمان مانند دستگاه هواساز، رادیاتور و فن کویل ها
انواع دستگاه تهویه مطبوع تمام آب
انواع مختلف سیستم تهویه مطبوع تمام آب شامل موارد زیر است:
فن کویل ها
فن کویل ها یک نوع از سیستم تهویه مطبوع تمام آب به شمار می روند که کویل های سرد و گرم، سیستم کنترل و فن گردش هوا در آن قرار دارد. این وسایل می توانند به صورت عمودی، افقی، در معرض دید ساکنین با به صورت مخفی استفاده شوند. کویل های گرم به وسیله دیگ یا بویلر و کویل های سرد توسط چیلر تغذیه می شوند. ترموستات دمای محل مورد نظر را تشخیص داده و برای کنترل اندازه دبی آب به کویل ها از آن بهره گرفته می شود.
ساکنین می توانند دریچه عبور هوای تعبیه شده را تنظیم و به دمای مطلوب مورد نظر خود برسند. فن کویل ها در سه نوع ساخته می شوند:
- فن کویل دو لوله ای : در سیستم های دو لوله ای آب گرم یا سرد با توجه به نیاز به سرمایش، از یک لوله وارد کویل شده و از لوله دیگر خارج می شوند.
- فن کویل چهار لوله ای: در فن کویل چهار لوله ای می توان هر دو کویل را به صورت همزمان در همه فصل ها تغذیه کرد.
- فن کویل سه لوله ای: در این نوع، برگشت آب سرد و گرم از یک لوله انجام می شود؛ اما کاربرد کمتری دارند.
از فن کویل ها می توان هم برای گرمایش و هم سرمایش استفاده کرد که آن را از دیگر سیستم تمام آب متمایز کرده است. برای سرمایش به علت تقطیر رطوبت هوای در گردش، باید تجهیزات مربوط به تخلیه آب مانند سینی و لوله تخلیه پیش بینی شود. اما نقطه ضعف این سیستم، تامین نکردن هوای تازه در حالت عادی است که برای برطرف کردن آن باید یک خط هوای بیرونی اضافه و با هوای داخل ترکیب شود. یکی دیگر از معایب این سیستم سروصدای زیاد آن است که برای مکان های حساس مناسب نیست.
رادیاتور
یکی از رایج ترین وسیله گرمایشی منازل، رادیاتور است که در سه نوع فولادی، چودنی و آلومینیومی ساخته می شود. نوع آلومینیومی به دلیل سبک بودن، راندمان بالا و زیبایی از توجه بیشتری نسبت به سایر جنس ها برخوردار است. رادیاتورها معمولا در زیر پنجره قرار دارند تا از ورود سوز ناشی از هوای سرد از منافذ پنجره جلوگیری کند. از قطعات مورد استفاده در رادیاتور می توان به شیر هواگیری و رگلاژ اشاره کرد.
نحوه کار رادیاتور به شرح زیر است:
- لوله آب گرم از درون رادیاتور عبور کرده و باعث گرم شدن پره ها می شود.
- هوا از راه انتقال حرارت جابه جایی طبیعی، گرما را دریافت می کند. سپس به علت پایین آمدن چگالی خود به سمت بالا حرکت و جایگزین هوای سرد می شود.
- هوای سرد حرارت را از پرده ها دریافت و گرم می شود و به سمت بالا حرکت می کند و این چرخه باعث گرم شدن هوای محیط می شود.
گرمایش از کف
گرمایش از کف نوعی سیستم گرمایشی است که بدون نیاز به تجهیز مجزایی باعث گرم شدن هوای محل می شود. این کار به وسیله تعداد زیادی لوله حاوی آب گرم که در کف قرار دارند، انجام می شود. مزیت این سیستم توزیع گرمای یکنواخت در تمام محل است. زمان پیش گرم این سیستم، تقریبا سه برابر رادیاتورها و 35 برابر فن کویل ها است. علت این امر عدم وارد شدن شوک حرارتی به کف است. یکی دیگر از معایب این سیستم عدم اعمال تغییرات در کف ساختمان بعد از اجرای سیستم است.
مزایای دستگاه تهویه مطبوع تمام آب
مزایای این سیستم به شرح زیر است:
- سیستم تغذیه سیال سرد، فضای کمتری را اشغال می کند. (لوله کشی در برابر کانال کشی). اتلافات حرارت در مسیر انتقال آب گرم و سرد با توجه به کانال کشی هوای سرد و گرم کمتر است.
- اگر فن کویل ها در نقاط مختلف ساختمان مستقر باشند، ابعاد دستگاه هواساز کوچکتر خواهد بود؛ زیرا فقط از یک یا چند هواساز برای تنظیم رطوبت استفاده می شود و فن کویل ها تنها به سرمایش و گرمایش می پردازند.
- می توان دور موتورفن و مقدار آب ورودی به کویل دستگاه های فن کویل و هواساز را تغییر داد و دمای هر دستگاه را به صورت مستقل و با دقت تنظیم نمود.
معایب سیستم تهویه مطبوع تمام آب
معایب این نوع سیستم شامل موارد زیر است:
- تعمیرات این نوع سیستم بیشتر از سیستم های تمام هوا است و تمیز کردن واحدهای فن کویل کار دشواری است.
- فیلتر هوای فن کویل ها کوچک و بازدهی آن کم است. برای جلوگیری از کاهش جریان هوا باید به صورت متناوب آن را تمیز یا تعویض کرد.
سخن پایانی
سیستم تهویه مطبوع تمام آب، یکی از انواع سیستم های تهویه مطبوع است و همانطور که از نام آن معلوم است، کارایی آن براساس آب است. از انواع این سیستم می توان به رادیاتور، فن کویل و گرمایش از کف اشاره کرد که هرکدام مزایا و معایبی دارند. همچنین اگر شما از دیگر سیستم های تهویه مطبوع استفاده می کنید و به دریچه تهویه نیاز دارید می توانید آن را از آپادانا کالا سفارش دهید.
سوالات متداول
نحوه کارکرد سیستم تهویه مطبوع تمام آب چگونه است؟
سیستم تمام آب مبتنی بر آب است و به وسیله لوله کشی هایی که انجام می شود، آب سرد و گرم پمپاژ شده و به سرمایش و گرمایش محیط کمک می شود.
سیستم تهویه مطبوع تمام آب چه مزایایی دارد؟
این سیستم ها فضای کمتری را اشغال می کنند و تنظیم آن راحت تر است.
